به نقل از «ایمنا»

گردشگری مناسبتی خاستگاه اجتماعی دارد/ رونق اقتصادی شهر با فرآهم آوردن بسترهای مناسب

تاریخ انتشار: ۸ فروردین ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۴۰۷۸۸۵

چنانچه به درستی از ظرفیت‌های تاریخی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی کشور از راه توسعه گردشگری استفاده شود، زمینه رونق اقتصادی در سطوح ملی، منطقه‌ای و محلی از جمله شهرها فراهم می‌شود؛ گردشگری مناسبتی از انواع گردشگری است که نقش مهمی در جذب گردشگر و شکل‌گیری پیش زمینه فکری او از شهر مقصد دارد.

به گزارش خبرنگار ایمنا، هر کشوری ویژگی‌های متنوع قومیتی و ملیتی دارد، این تنوع در ایجاد شرایط فرهنگی و اجتماعی متفاوت، نقش مهمی را ایفا می‌کند و به شکل‌گیری جوامع محلی براساس ویژگی‌های خاص می‌انجامد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جوامع محلی در سطوح منطقه‌ای یا ملی دارای وجوه مشترک در حوزه آداب و رسوم و آئین هستند که در همگرایی ملی بسیار مؤثر و نقش‌آفرین است، اما بعضی دیگر از اشکال آداب و رسوم محلی یا منطقه‌ای متمایز از مناطق و دیگر کانون‌های محلی بوده و جذابیت‌های خاص خودش را دارد.

بخش‌های متعدد و متنوعی در حوزه گردشگری وجود دارد که بر توسعه گردشگری داخلی و خارجی مؤثر است و از آن به عنوان گردشگری مناسبتی یاد می‌شود.

سرزمین ایران قدمتی چندین هزار ساله دارد و قلمرو وسیع مردمانی فرهیخته در حوزه فرهنگ و تمدن است، با شناخت کافی از این توانمندی‌ها می‌توان نسبت به توسعه گردشگری در زمینه‌های مختلف اقدام کرد.

گردشگری مناسبتی که از آن به عنوان گردشگری آئینی نیز یاد می‌شود شکلی از گردشگری است که در آن مردم علاقه‌مند به تاریخ جشن‌ها و سنت‌ها به منظور به آشنایی با آداب و رسوم مختلف مردم یک سرزمین، منطقه یا شهر و با هدف تفریح و گشت و گذار سفر می‌کنند.

در صورت توجه و معرفی صحیح آداب و رسوم، جشن‌ها و آئینی که ایرانیان از گذشته به آن علاقه‌مند بوده‌اند، می‌توان در سطوح مختلف فراملی، ملی، منطقه‌ای و محلی گردشگری مناسبتی را در تمام ایام پویا و فعال نگه داشت.

سفر در ایام نوروز یکی از انواع گردشگری مناسبتی است که طرفداران زیادی به ویژه میان ایرانیان دارد، شهرهای مختلف کشور همه ساله با برنامه‌ریزی دقیق شرایط را مهیای حضور گردشگران می‌کنند تا رونق دوباره‌ای به شهر خود بدهند.

برای آگاهی بیشتر از مفهوم گردشگری مناسبتی و راهکارهای رونق شهر با توسعه این نوع از گردشگری گفت‌گویی را با فرزاد مؤمنی، کارشناس ارشد شهرسازی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌خوانید.

گردشگری مناسبتی به چه نوع گردشگری گفته می‌شود؟

گردشگری مناسبتی از انواع گردشگری است که براساس مناسبت‌های تقویمی و برنامه‌ریزی شده طی یک دوره یا در یک بازه زمانی مشخص برگزار می‌شود، به عنوان مثال اردوی راهیان نور که به مناسبت هشت سال دفاع مقدس برگزار می‌شود، یک نوع گردشگری مناسبتی است.

بعضی دیگر از انواع گرشگری‌های مناسبتی به این نحو است که گردشگران از شهری به شهر دیگر برای دیدن آداب و رسوم قوم و قبیله‌ها نقل مکان می‌کنند.

گردشگری در ایام نوروز مناسبتی محسوب می‌شود؟

گردشگری در ایام نوروز یک گردشگری مناسبتی است که به عنوان یک رسم کهن چندین هزار ساله به صورت ثابت و پایدار مانده و مربوط به قلمرو ایرانیان است، در این ایام علاوه بر گردشگران داخلی گردشگرانی از دیگر کشورها نیز عازم سرزمین‌هایی می‌شوند که مردم آنجا نوروز را جشن می‌گیرند تا تغییر فصل را همراه با آداب و رسوم متفاوت مشاهده کنند.

گردشگری در ایام نوروز بازه زمانی مشخصی دارد و از جنس گردشگری مناسبتی است، البته این نوع گردشگری از نوع تاریخی نیز است، چراکه گردشگر نه تنها به دلیل نوروز بلکه به خاطر پیشینه تاریخی این مناسبت به ایران می‌آید؛ لذا گردشگری جنس تاریخی پیدا می‌کند و می‌توانیم القا کننده فرهنگ غنی خود به گردشگران باشیم.

گردشگری مناسبتی چه تفاوتی با انواع گردشگری‌ها دارد و چقدر می‌تواند به رونق اقتصادی شهر کمک کند؟

گردشگری مناسبتی خاستگاه اجتماعی دارد، به نوعی از جنس فرهنگ یک کشور است و برای گردشگرانی که این فرهنگ را از نزدیک می‌بینند می‌تواند جذابیت داشته باشد، از این رو می‌تواند تحول‌آفرین باشد و به درآمدزایی کشور، منطقه و شهر مقصد کمک کند.

در صورت استفاده از ظرفیت مناسبت‌هایی همچون عید نوروز و اعیاد مذهبی در کشور می‌توانیم درآمدزایی خوبی داشته باشیم، البته ممکن است درآمدزایی به صورت مستقیم نباشد.

زمانی که مدیریت شهری بستر مناسب را آماده می‌کند تا بنگاه‌های اقتصادی مانند هتل‌ها و آژانس‌های مسافرتی به ارائه خدمات روزانه بپردازد، نیازهای تجاری گردشگران را رفع کند و به آنها سرویس دهند، بدیهی است که زمینه برای رونق اقتصادی شهرها فراهم می‌شود.

زمانی که یک گردشگر به شهری سفر می‌کند هزینه می‌کند؛ لذا باید برنامه‌ریزی شود تا گردشگر تمام پول خود را در شهر مقصد هزینه کند.

نکته قابل توجه این است که اگر بستر پذیرایی از گردشگر توسط مدیریت شهری و بنگاه‌های اقتصادی مهیا نشود موجب نارضایتی گردشگر می‌شود و تعداد گردشگران در دوران‌های بعدی کاهش خواهد یافت.

امسال ماه مبارک رمضان و عید نوروز همراه شده است؛ مدیریت شهری چه تدابیری را باید برای مدیریت سفر به شهرها داشته باشد؟

در ماه مبارک رمضان محدودیت‌های مربوط غذا و آب و خوراک و به نوعی ممنوعیت اجتماعی وجود دارد، برای اینکه هم جذب گردشگر داشته باشیم و هم احترام به ماه مبارک رمضان حفظ شود، لازم است تفکیک فضا را انجام دهیم.

باید به نوعی برای گردشگران در هتل‌ها برنامه‌ریزی غذایی داشته باشیم و منعی نباشد، به نحوی که نه به روزه‌داران بی‌احترامی شود و نه گردشگران را از دست دهیم، با این رویکرد به طور حتم باید برای گردشگران امکانات رفاهی مجزا در نظر گرفته شود تا خللی در ارائه خدمات گردشگری در این ایام به وجود نیاید و نارضایتی گردشگران شکل نگیرد.

کد خبر 648383

منبع: ایمنا

کلیدواژه: شهر و کلانشهر گردشگری جاذبه های گردشگری تحول آفرینی شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق گردشگری مناسبتی انواع گردشگری ایام نوروز رونق اقتصادی برنامه ریزی آداب و رسوم منطقه ای

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۴۰۷۸۸۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

طغیان ساکنان جزایر قناری/ درخواست محدود شدن تعداد گردشگران

به گزارش گروه فرهنگ و جامعه خبرگزاری علم و فناوری آنا، در حالی که نام جزایر قناری از سوی رسانه‌های غربی به عنوان مکانی بی حاشیه و امن برای گردشگران تلقی می‌شود، اما تغییر الگو‌های بومی و سبک زندگی ساکنان این منطقه، منجر به نارضایتی شدید آنها از گردشگران شده است. آنها از یک سو گردشگری را مهم‌ترین منبع درآمد خود قلمداد می‌کنند، اما از سوی دیگر، فراگیر بودن حضور توریست‌ها را منافی اصول و سبک زندگی بومی و محلی خود می‌دانند. همین مسئله، مولد یک تعارض جدی در جزایر قناری بوده که منتج به وقوع اعتراضاتی در این منطقه شده است. اخیرا ده‌ها هزار نفر در جزایر قناری اسپانیا علیه طرح گردشگری گروهی «فراگیر» در مجمع‌الجزایر اقیانوس اطلس، راهپیمایی کردند.

معترضان، رشد کنترل نشده گردشگری را برای محیط زیست و ساکنانش مضر توصیف می‌کنند و خواهان محدودیت در تعداد گردشگران هستند. آنها تاکید می‌کنند که مخالف صنعت گردشگری نیستند که ۳۵ درصد از اقتصاد جزایر قناری را تشکیل می‌دهد.

در سال قبل میلادی، ۱۳ میلیون و ۹۰۰ هزار گردشگر از هفت جزیره اصلی این مجمع‌الجزایر دیدن کردند. آمار‌های رسمی نشان می‌دهد که این میزان حدود شش برابر بیشتر از جمعیت ۲.۲ میلیون نفری این جزایر است. بدیهی است که این نسبت ریاضی، می‌تواند از عمق فاجعه در جزایر قناری پرده بردارد! جایی که عملا این منطقه تبدیل به مکانی برای تلاقی نامتوازن خرده فرهنگ‌ها و در نتیجه، وقوع بحران‌های تبعی شده است.

صنعت گردشگری ۴۰ درصد از مشاغل این مجمع الجزایر را تشکیل می‌دهد. شهروندان انگلیس و آلمان، ازجمله کشور‌های اصلی هستند که گردشگرانشان به این جزایر سفر می‌کنند، اگرچه خود اسپانیا به‌عنوان سرزمین مادر هم مقصد محبوب آنهاست. در «سانتا کروز د تنریف»، پایتخت تنریف، بزرگترین جزیره، معترضان پلاکارد‌هایی در دست داشتند که روی آن نوشته شده بود «گردشگر، به سرزمینم احترام بگذار!» و «جزایر قناری محدودیت دارد.»

لیدیا مورالس، یک معترض به بی‌بی‌سی گفت: «مشکل اصلی این است که طرح گردشگری گروهی چندین دهه است که در حال نابودی جزیره و زندگی ساکنانش است. احساس می‌کنیم که ما رانده شده‌ایم، اولویت‌های ما در نظر گرفته نمی‌شوند.»

معترضین در این تجمع پیام‌های واضحی را به سیاستمدارانشان مخابره کردند. آنها قویا معتقدند که سیاستمداران به جای در نظر قرار دادن نیاز‌های ساکنین، بیشتر روی ساخت مجتمع‌های گردشگری و هتل‌ها «متمرکز» هستند. فراتر از آن، تظاهرکنندگان می‌گویند که آنها خواهان یک طرح پایدارند که تأثیرات زیست‌محیطی مانند کمبود آب در آب و هوای گرم را در نظر بگیرد و فشار کمتری بر هزینه‌ها و مسکن وارد کند. بر اساس گزارش موسسه ملی آمار در سال ۲۰۲۳، ۳۴ درصد از ساکنان جزایر قناری در معرض خطر فقر یا محرومیت اجتماعی قرار داشتند که بیشترین تعداد در اسپانیای پس از اندلس است. بنابراین، رمزگشایی از گستردگی تظاهرات اخیر و عصبانیت ساکنین جزایر قناری چندان دشوار نیست! آنها به درستی احساس می‌کنند قربانی سیاستگذاران حوزه گردشگری و مسئولین دولتی خود شده و نیاز‌های روزمره توریست‌ها بر نیاز‌های اساسی زندگی آنها در تصمیم سازی‌های کلان و خرد غلبه پیدا کرده است. هفته گذشته، فعالان در اعتراض به آنچه که رشد مخرب گردشگری در جزایر قناری می‌دانند، اعتصاب غذا را در تنریف آغاز کردند. معترضان خواهان توقف ساخت یک هتل و یک استراحتگاه ساحلی در جنوب جزیره هستند. آنها همچنین خواهان توقف تمام پروژه‌های توسعه گردشگری هستند.

انتهای پیام/